yine yeniden zaman
Ne zaman bir şeyler yazmak istesem hep zaman kavramıyla karşılaşıyorum. Tüm yazacaklarım zamana dair oluyor. Sanırım ben yaşadığım şeylerden, olumsuzluklardan, duygu geçişlerinden hep zamanı sorumlu tutuyorum. Aslında Allah Kuranda zamana sövmeyin buyuruyor. zamana sövmek ve onu olan tüm olumsuzluklardan sorumlu tutmak. bazen de düzeleceğimizin umudunu zamana bağlamak. İyileşmek, yaraların sarılması... hepsini zamana bırakmak. hepimizin en çok kullandığı deyimdir belkide zamana bırakmak... zaman her şeyin ilacı... Ahh zaman sen nasıl bir şeysin öyle. Üzerine düşünmek bile saatlerimi, günlerimi alıyor bazen. ama durgunlaşıyor insan düşünme eylemini gerçekleştirince. zamansız hissettiğim zamandan çıktığım en uzun zaman gökyüzüne daldığımda oluyor. Her yazımın her düşüncemin dönüp dolaştığı yer gökyüzüm... şu an düşünüyorum da astronomi okumayı seçerdim. hayallerimi süsleyen o gökyüzüyle ilgilenmek.. kendimi bu dünyadan soyutlamak. belkide yaşadığım en büyük ve en mucizevi tecrübe.....